Αστυνομοκρατία και άγρια καταστολή. Τρομοκρατώντας τους πολίτες που αντιστέκονται.
"...Μας έφραξαν τον δρόμο λίγο πριν από την περιοχή που έχουν χαρίσει στην καναδική εταιρεία... Οι γυναίκες που συμμετείχαμε στην κινητοποίηση αποφασίσαμε να κάνουμε καθιστική διαμαρτυρία. Σε όλη τη διάρκεια της πεζοπορίας στο δάσος ένιωθες να επικρατεί μια ύποπτη ηρεμία... Ήταν αργά το απόγευμα όταν ξέσπασε η άγρια επίθεση των ΜΑΤ. Χωρίς να προκληθούν από εμάς, όρμησαν με τέτοιο μένος, που σου έδιναν την αίσθηση ότι δεν τους νοιάζει αν αφήσουν πίσω τους νεκρούς. Ήταν σαν υπνωτισμένοι..."Μαρτυρία της Ράνιας Βερβερίδου, 62 ετών, τραυματία από την επίθεση των ΜΑΤ στις Σκουριές
Από το 2007, πολίτες της Χαλκιδικής προσπαθούν να προστατέψουν το περιβάλλον της περιοχής από τα αποτελέσματα των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, προβαίνοντας σε μια σειρά νομικών ενεργειών και παράλληλα οργανώνοντας δυναμικές κινητοποιήσεις.
Στα τέλη του 2011, καθώς η πόλωση αυξάνεται, αρχίζει ένας νέος κύκλος αντιπαράθεσης, με χαρακτηριστικό την απροκάλυπτα άγρια καταστολή.
Έμμισθοι της εταιρείας με περιβολή εργασίας, συμπλέκονται με τους κατοίκους.
Στις 20 Μάρτη 2012, σύμφωνα με τις καταγγελίες των κατοίκων, πραγματοποιείται κανονική εισβολή της εταιρείας Eldorado – Ελληνικός Χρυσός στο δάσος των Σκουριών. Οι μαρτυρίες μιλούν για 400 μισθοφόρους της εταιρείας που τραμπουκίζουν και ξυλοκοπούν όσους αντιδρούν, καταστρέφουν το φυλάκιο παρατήρησης και προβαίνουν σε μια ιδιότυπη κατοχή του βουνού με την ανοχή της αστυνομίας. Οι έμμισθοι της Eldorado μεταφέρονται στις Σκουριές με λεωφορεία της εταιρείας και φορώντας ευθαρσώς στολές της. Αφήνουν πίσω τους ανθρώπους σοβαρά τραυματισμένους.
Σε απάντηση, την επομένη 21/3, οι κάτοικοι της Ιερισσού καταλαμβάνουν το δημαρχείο του δήμου Αριστοτέλη ενώ κλειστός από κάτοικους της Μεγάλης Παναγιάς παραμένει ο επαρχιακός δρόμος Αρναίας – Ουρανούπολης.
Μετά από αυτά τα γεγονότα, ομάδες και άτομα που από χρόνια παρακολουθούσαν τις εξελίξεις στη ΒΑ Χαλκιδική και στέκονταν στο πλευρό των κατοίκων, δημιουργούν το Ανοιχτό Συντονιστικό Θεσσαλονίκης για την υποστήριξη και εξάπλωση του αγώνα.
Οι επιτροπές αγώνα Χαλκιδικής καταδεικνύουν τους υπευθύνους.
Οι κάτοικοι της Β. Χαλκιδικής δεν τρομοκρατούνται από την δολοφονική επίθεση. Στην παρέλαση της Ιερισσού την 25η Μαρτίου 2012 για να δείξουν την αντίθεσή τους στα χρυσωρυχεία, οι μαθητές παρελαύνουν με μαύρα περιβραχιόνια και σφιγμένες γροθιές, μπροστά σε μια άδεια από επισήμους εξέδρα.
Σημάδια χρήσης πλαστικών σφαιρών από τις δυνάμεις καταστολής.
Στη συνέχεια, αυτοκινητοπορεία μήκους 15 χιλιομέτρων κατευθύνεται προς τη Μεγάλη Παναγία. Τη μεγαλειώδη διαδήλωση 3000 κατοίκων την υποδέχονται τα ΜΑΤ που έχουν κλείσει την πρόσβαση στο βουνό. Ακολουθούν αψιμαχίες και η αστυνομία κάνει ευρεία ρίψη χειροβομβίδων κρότου λάμψης, δακρυγόνων και πλαστικών σφαιρών προς το συγκεντρωμένο πλήθος, όπου υπήρχαν ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά. Συλλήψεις και εκτεταμένοι έλεγχοι σε διερχόμενους που θυμίζουν άλλες εποχές, πραγματοποιούνται σε όλο το οδικό δίκτυο της Χαλκιδικής.
Στις 30 Μαρτίου νέα επεισόδια ξεσπούν στην Ιερισσό όταν οι κάτοικοι περικυκλώνουν το Δημαρχείο, όπου συνεδριάζει το Δημοτικό Συμβούλιο Αριστοτέλη. Ο κόσμος εξοργισμένος φωνάζει συνθήματα κατά της επένδυσης της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, κατά του Δημάρχου Χρήστου Πάχτα και κατά του Αντιδημάρχου Βασίλη Μοσχόπουλου. Καταφτάνουν ΜΑΤ που ρίχνουν μαζικά δακρυγόνα μέσα στην πόλη. Η κατάσταση θυμίζει έντονα Κερατέα.
Στις αρχές Απριλίου μια ομάδα περίπου 200 κατοίκων της Μ. Παναγιάς και της Ιερισσού επιχειρούν να περπατήσουν στο βουνό. Βρίσκουν τον κεντρικό, άλλοτε δασικό, δρόμο Χοντρό Δέντρο-Σκουριές αποκλεισμένο από κλούβες της Αστυνομίας και δυνάμεις των ΜΑΤ που απαγορεύουν την είσοδο στον Κάκαβο. Όλοι οι υπόλοιποι δασικοί δρόμοι που οδηγούν στις Σκουριές είναι φραγμένοι από μπουλντόζες της εταιρείας και όγκους χωμάτων. Κάθε πρόσβαση στον Κάκαβο είναι αδύνατη, μετατρέποντάς τον σε“ιδιόκτητο” βουνό της ELDORADO και της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ.
Λίγες μέρες μετά, έξι γυναίκες που επισκέπτονται με τα αυτοκίνητά τους το βουνό, παρεμποδίζονται και σταματούνται από αυτοκίνητα της εταιρείας. Σεκιουριτάδες με full-face και καταδρομική εμφάνιση τις προπηλακίζουν και ζητούν επιτακτικά να τους παραδοθεί κάμερα με την οποία οι γυναίκες κατέγραφαν το γεγονός.
Καθώς τα περιστατικά τρομοκρατίας και αυθαιρεσίας από την εταιρεία πληθαίνουν, πολίτες ζητούν την επέμβαση του εισαγγελέα. Στις 20 Απριλίου 2012, συλλαμβάνονται έντεκα υπάλληλοι της εταιρείας επειδή είχαν καταλάβει το χώρο και παρεμπόδιζαν την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στο βουνό. Οι κατηγορίες που τους απαγγέλλονται είναι αυτοδικία, αντιποίηση αρχής, διατάραξη κυκλοφορίας, παράνομη βία, παράνομη κατάληψη, αυθαίρετη κατασκευή.
Παρά το γεγονός ότι το δικαστήριο Πολυγύρου στις 23 Απριλίου 2012 απεφάνθη ότι ο δρόμος Χοντρό Δέντρο- Σκουριές είναι δημόσιος, δασικός και κοινόχρηστος και ότι η κυκλοφορία των πολιτών πρέπει να είναι ελεύθερη και ανεμπόδιστη μέχρι να κατασκευαστούν παρακαμπτήριες δασικές οδοί, η εταιρεία κλείνει με μπάρες τους δασικούς δρόμους, λειτουργώντας με αποικιοκρατικές λογικές, ως κράτος εν κράτει.
Στη δεύτερη συνάντηση συλλογικοτήτων και πολιτών της Αττικής, που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 23/4/2012, αποφασίστηκε η δημιουργία “Επιτροπής αλληλεγγύης στη Χαλκιδική”, με αντικείμενο την υποστήριξη του αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, ενάντια στα σχέδια των νέων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων της “ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ”.
Με μεγάλη επιτυχία, μαζικότητα και παλμό πραγματοποιείται στη Θεσ/νίκη πορεία που οργάνωσε το Ανοικτό Συντονιστικό ενάντια στα μεταλλεία χρυσού. Την Πρωτομαγιά χιλιάδες διαδηλωτές ανεβαίνουν στο βουνό υπό την ασφυκτική παρουσία της αστυνομίας και των ΜΑΤ.
Οι γυναίκες στην πρώτη γραμμή.
Eν’όψει της εκδίκασης στις 6/6 των αιτήσεων ακυρώσεως του Επενδυτικού Σχεδίου της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ στο Συμβούλιο Επικρατείας, δράσεις αλληλεγγύης οργανώνονται σε όλη τη χώρα .
Στα μέσα Ιουνίου 2012 η Καναδική Eldorado Gold, μαζι με την ΑΚΤΩΡ συμφερόντων Μπόμπολα και τις ευλογίες του κράτους, ξυρίζουν το αρχέγονο δάσος των Σκουριών για να το μετατρέψουν σε τεράστιο επιφανειακό μεταλλείο.
Τον Αύγουστο, οι επιτροπές αγώνα της Ιερισσού απευθύνουν Κάλεσμα Υπεράσπισης του δάσους των Σκουριών. Σε μεγάλη λαϊκή συνέλευση αποφασίζουν να ανεβούν την Κυριακή 5 Αυγούστου στον Κάκαβο. Από νωρίς το πρωί συγκεντρώνεται κόσμος στην Ιερισσό. Την προσπάθεια των κατοίκων της περιοχής στηρίζουν με την παρουσιά τους πολλές πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες. Η συγκέντρωση είναι μαζική. Οι συγκεντρωμένοι ξεπερνούν τα 1.000 άτομα. Νωρίς το μεσημέρι, στη θέση Χοντρό Δέντρο, κλούβα των ΜΑΤ έχει αποκλείσει το δρόμο που οδηγεί στις Σκουριές και απαγορεύει τη διέλευση χωρίς να υπάρχει έγγραφη απαγόρευση από τον εισαγγελέα.
Οι περίπου 11 διμοιρίες των ΜΑΤ που έχουν αποκλείσει το δρόμο πετάνε δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες στους συγκεντρωμένους, ενώ από αυτά έχει πάρει φωτιά ένα σημείο του δάσους στο οποίο σπεύδει η Πυροσβεστική. Τα χημικά που χρησιμοποίησαν οι δυνάμεις των ΜΑΤ περιείχαν την ουσία CS που είναι απαγορευμένη. Υπήρξαν πολλοί τραυματίες. Η προσπάθεια τρομοκρατίας της κοινωνίας της Χαλκιδικής συνεχίστηκε το ίδιο βράδυ όταν δυνάμεις των ΜΑΤ εισέβαλαν στην κωμόπολη της Ιερισσού, όπου οι κάτοικοι πραγματοποιούσαν καθιστική διαμαρτυρία. Mε αφορμή ψευδή καταγγελία για εμπρησμό στο Δημαρχείο ξαναχτύπησαν με χημικά ηλικιωμένους και μικρά παιδιά.
Η αστυνομία δεν δίστασε να χτυπήσει με χημικά ακόμα και τους ηλικιωμένους.
Παρά την ομερτά των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης για την προκλητική και απαράδεκτη στάση της επίσημης πολιτείας, όλη η Ελλάδα γνωρίζει πλέον μέσω του διαδικτύου, το τι συμβαίνει στη Χαλκιδική.
Στις 9 Σεπτέμβρη, το σκηνικό του Αυγούστου επαναλαμβάνεται με μεγαλύτερη δριμύτητα. Άγριες συμπλοκές ανάμεσα σε δυνάμεις καταστολής και κατοίκους, κλούβες, αστυνομικά ελικόπτερα, χημικά και ξύλο σε διαδηλωτές, σωματικές έρευνες, συλλήψεις, φωτιές από δακρυγόνα, δημιουργούν ένα εκρηκτικό κλίμα στην Χαλκιδική.
Στην επιμονή των ανθρώπων να προστατέψουν τον τόπο τους, το υπουργείο απαντά με δόγμα μηδενικής ανοχής. Η αστυνομική βία καταδικάζεται ακόμα και από τη Διεθνή Αμνησία. Ειρηνική καθιστική-διαμαρτυρία γυναικών, διακόπηκε από την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ που χρησιμοποίησαν υπερβολική βία σε πρωτοφανή έκταση.
Στις 21 Οκτωβρίου, στις Σκουριές γίνεται κανονικός πόλεμος. Για να διαλυθεί μεγαλειώδης διαδήλωση των κατοίκων, οι αστυνομικοί δε διστάζουν να ρίξουν δακρυγόνα ακόμα και μέσα σε αυτοκίνητα εν κινήσει, χτυπουν αδιακρίτως με τα γκλομπς, σπάζουν τζάμια, ανοίγουν πόρτες και τραβούν τους ανθρώπους έξω, τους πετούν κάτω και τους κλωτσούν. Γίνονται πολλές συλλήψεις. Αποκαλυπτικά βίντεο και φωτογραφίες των γεγονότων, αποδεικνύουν απερίγραπτη κρατική βαρβαρότητα.
Στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου της Ιερισσού, για δεύτερη φορά μαθητές και μαθήτριες φορούν μαύρες κορδέλες στα υψωμένα σε γροθιά χέρια τους και παρελαύνουν βροντοφωνάζοντας “S.O.S. Χαλκιδική – OXI στην εξόρυξη χρυσού”.
Οι παρελάσεις στην Ιερισσό παίρνουν νέο νόημα.
Τον Νοέμβριο, παρέμβαση πραγματοποιείται στα αθηναϊκά γραφεία των 3 εταιρειών που σχεδιάζουν την καταστροφή της Χαλκιδικής. Το σημαντικότερο ωστόσο γεγονός είναι η “αόρατη” πορεία της Θεσσαλονίκης της 24/11/2012, που απεκρύβη επιμελώς ως είδηση από σχεδόν όλες τις ενημερωτικές εκπομπές, παρά τη δυναμική συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων.
Δυναμικές και ευφάνταστες διαμαρτυρίες.
Στην Αθήνα, γίνεται αντίστοιχη μεγάλη κινητοποίηση και πορεία στις 12 Ιανουαρίου του ΄13 και παραδίδεται στο Υ.ΠΕ.ΚΑ ψήφισμα ενάντια στις εξορύξεις χρυσού.
Πολίτες που ταξίδεψαν όλο το δρόμο από τη Χαλκιδική στην Αθήνα, “κήδεψαν” συμβολικά το δάσος τους με τον δικό τους παραστατικό τρόπο έξω από τη Βουλή.
Ο φετινός Φεβρουάριος αποδείχθηκε ο “θερμότερος” μήνας στην υπόθεση των Μεταλλείων. Ο δημόσιος διάλογος έχει ανοίξει πλέον, μετά την περσινή κρατική αυθαιρεσία και όλο και περισσότεροι πολίτες και συλλογικότητες ενώνουν τη φωνή τους με αυτή των κατοίκων της Χαλκιδικής. Παράλληλα όμως δημιουργείται ένα ιδιόμορφο εμφυλιοπολεμικό κλίμα, με τη στάση των υπερασπιστών των Μεταλλείων να σκληραίνει επίσης και να απειλούνται συρράξεις ανάμεσα σε συντοπίτες. Το όργιο αστυνομικής αυθαιρεσίας που εκδηλώθηκε στην Ιερισσό τον Φλεβάρη, αφορμή είχε τον εμπρησμό από αγνώστους μηχανημάτων της εταιρείας, μέσα στο εργοτάξιό της τη νύχτα της 17/2.
Υπάλληλοι της εταιρίας “Ελληνικός Χρυσός” υποδεικνύουν ονομαστικά τη σύλληψη ενός και ζητάνε τη δίωξη άλλων δύο αγωνιστών κατοίκων. Με το ναζιστικής εμπνεύσεως ιδεολόγημα της “ηθικής αυτουργίας” στην επίθεση στις εγκαταστάσεις της εταιρίας, διώκονται άνθρωποι επειδή δήλωσαν ότι είναι κατά της μεταλλευτικής δραστηριότητας, συμμετείχαν σε διαδηλώσεις και προέτρεψαν σε διαμαρτυρίες κατά της εταιρίας.
Όλα αυτά εντούτοις, ατσαλώνουν τη θέληση των κατοίκων. Για πρώτη φορά τα δελτία ειδήσεων δεν μπορούν να αγνοήσουν τα γεγονότα και τα κανάλια αναφέρονται στις ειδήσεις στο μεγάλο συλαλλητήριο που διοργανώνεται στις 24/2 στη Μεγάλη Παναγιά, με συμμετοχή χιλιάδων.
Στο μεταξύ, σε συνθήκες ολοφάνερης δημοκρατικής εκτροπής, καλούνται συλλήβδην οι κάτοικοι του χωριού να καταθέσουν-απολογηθούν, ανακρίνονται ανήλικα παιδιά που απάγονται κυριολεκτικά μέσα από τα σχολεία τους και γίνεται παράνομη λήψη γενετικού υλικού από τους κατοίκους μιας ολόκληρης περιοχής. Κάθε έννοια νομιμότητας και κάθε δημοκρατικό δικαίωμα ποδοπατείται, με αποκορύφωμα την εισβολή ΜΑΤ ,ΟΠΚΕ και ΕΚΑΜ στην Ιερισσό, όπου πνίγουν στα χημικά κατοικίες, ρίχνουν δακρυγόνα στην αυλή του γυμνασίου, ηλικιωμένοι και παιδιά λιποθυμούν και όλοι αντιμετωπίζονται ως τρομοκράτες. Οι πρακτικές της αστυνομίας ξεπερνούν κάθε συνταγματικότητα και ηθική: συνεχείς αστυνομικές περιπολίες, παρακολούθηση πολιτών και κατατρομοκράτηση τους, έντονη παρουσία κουκουλοφόρων αστυνομικών καθόλη τη διάρκεια της ημέρας σε δρόμους και πλατείες, τυφλές προσαγωγές.
Στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησαν στη Θεσσαλονίκη, δικηγόροι έκαναν λόγο για πρακτικές της Αστυνομίας που παραπέμπουν σε νοοτροπίες «Γκουαντάναμο» και δικτατοριών.
Διοργανώνεται μια από τις μεγαλύτερες πορείες που έχουν γίνει ποτέ στη Θεσσαλονίκη. Πάνω από 15.000 κόσμου πλημμυρίζει τους δρόμους της Θεσσαλονίκης και φωνάζει στις 7/3 ένα βροντερό όχι στην λειτουργία των μεταλλείων στις Σκουριές, αλλά και στη Θράκη και το Κιλκίς. Οι προσπάθειες της αστυνομίας να εμποδίσει την απεικόνιση του πλήθους, απαγορεύοντας ακόμα και τη φωτογράφιση της πορείας από το Λευκό Πύργο, δεν αποδίδουν.
Με μια δυναμική κινητοποίηση, την Τρίτη 12/3, η Αθήνα πήρε από τη Θεσσαλονίκη και την Κομοτηνή τη σκυτάλη των κινητοποιήσεων ενάντια στις εξορύξεις χρυσού και στη βίαιη καταστολή των κινητοποιήσεων των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής.
Και όλα συνεχίζονται...Η διαδήλωση που δεν έπρεπε να φανεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου