Νερό, δημόσιο αγαθό...

Το νερό είναι δημόσιο αγαθό και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να το πουλήσει, να το αγοράσει ή να το στερήσει από τον άνθρωπο. Για να παραμείνει όμως έτσι, είναι ανάγκη να διεκδικήσουν οι πολίτες το δικαίωμα τους αυτό, γιατί τίποτα δεν χαρίζεται , ούτε και επιτυγχάνεται χωρίς αγώνες...

Αυτό ήταν το απαύγασμα της εκδήλωσης που διοργάνωσε η συλλογικότητα "doc4life" την Πέμπτη 28 Νοέμβρη στον χώρο της με θέμα "ΝΕΡΟ, ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ". Στο χώρο της εκδήλωσης, υπήρχε παράλληλα και έκθεση φωτογραφίας με θέμα το νερό.

Πεποίθηση όλων των ομιλητών είναι πως ο κόσμος μπορεί να αποτρέψει την ιδιωτικοποίηση του νερού...

Ομιλητές στην εκδήλωση, που συντόνιζε η κ. Ντίνα Μπατζιά, δημοσιογράφος στο "Κόκκινο 1055", ήταν ο κ. Δημήτρης Γερονίκος, Γεωπόνος Γ.Π.Α., M/Sc, ο κ. Δημήτρης Χρυσαφίδης, Δρ. Χημείας Τροφίμων, η κ. Έφη Σπυροπούλου, μέλος της πρωτοβουλίας SAVEGREEKWATER για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα και ο κ. Βασίλης Τσόκαλης, εκπρόσωπος του Συμμετοχικού Ενωτικού Κινήματος Εργαζομένων-Συνταξιούχων για Δημόσια Ε.ΥΔ.Α.Π. (ΣΕΚΕ-Σ).

Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν πωλούνται...

Αυτό ήταν το συμπέρασμα της παρουσίασης με την οποία άνοιξε την εκδήλωση ο κ. Γερονίκος, ο οποίος μευαξύ των άλλων ανέφερε πως η κρίση που βιώνει η Ευρώπη, αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους απανταχού νεοφιλελεύθερους να οικειοποιηθούν τη Δημόσια περιουσία μέσω των ιδιωτικοποίησεων. Περίπου 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, γεγονός που αποτελεί όνειδος για την ανθρωπότητα.
Η έλλειψη των υδάτινων πόρων σε παγκόσμιο επίπεδο συνδέεται άρρηκτα με την εντατική άρδευση, ενώ το σύστημα άρδευσης που εφαρμόζεται στη χώρα μας, η αρδευση μέσω λεκανών συγκέντρωσης ύδατος, είναι ιδιαίτερα επιβαρυντκό για τους υδάτινους πόρους ενώ την ίδια στιγμή το κόστος του είναι υπερβολικά υψηλό. Ενδεδειγμένος τρόπος άρδευσης, τόσο για την Ελλάδα όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι η άρδευση με το σύστημα της σταγόνας, μέθοδος που εξασφαλίζει μεγάλη οικονομία νερού και πολύ χαμηλό κόστος. 

Στο χώρο λειτουργεί έκθεση με θέμα το νερό...

Μοναδικό μας όπλο η διατήρηση της ποιότητας του πόσιμου νερού...

Η υπερβολική χρήση λιπασμάτων οδηγεί σε νιτρορύπανση με αποτέλεσμα το νερό να μη θεωρείται πόσιμο στις περιοχές αυτές, ανέφερε στη συνέχεια ο κ. Χρυσαφίδης αξιοποιώντας την "πάσα" που του εκανε ο κ. Γερονίκος με την αναφορά του στα συστήματα άρδευσης.
Σε κάποιες περιοχές μάλιστα, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα κάποιες περιοχές του νομού Κιλκίς, οι Αρχές κλείνουν τα μάτια αγνοώντας τη νιτρορύπανση, ενώ σε άλλες όπως η, πολύ κοντινή στη Βιομηχανική Ζώνη της Θεσσαλονίκης, Χαλάστρα, τα απόβλητα που αφήνουν εκτεθειμένα οι διάφορες βιομηχανίες μόλυναν το νερό σε τέτοια ποσότητα με αρσενικό με αποτέλεσμα να μην είναι πια πόσιμο.
Το αντιμόνιο, απαραίτητο συστατικό στην βιομηχανία πλαστικών μπουκαλιών, ο μόλυβδος που καταλήγει στον υδροφόρο ορίζοντα από τις πεταμένες μπαταρίες, ο υδράργυρος που προέρχεται από τα απόβλητα των βιομηχανιών παρασκευής σόδας και το κάδμιο που χρησιμοποείται στη βιομηχανία τσίγγου, είναι οι μεγαλύτερες αιτίες μόλυνσης του πόσιμου νερού.
Είναι τεράστια η σχέση της διαχείρησης του πόσιμου νερού στο περιβάλλον με τη Δημόσια Υγεία, με αποτέλεσμα να αποτελεί ζωτική σημασία η αποτροπή της ιδιωτικοποίησης της, ανέφερε χαρακτηριστά ο κ. Χρυσαφίδης κλείνοντας την ομιλία του... 

Διαδραστικό περιβαλλοντικό παιχνίδι...

Δεν υπάρχει καμία πίεση από την Ε.Ε. για να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα των ιδιωτικοποίησεων η ΕΥΑΘ και η ΕΥΔΑΠ...

Αυτή ήταν η απάντηση του , κ. Όλι Ρεν σε σχετική επιστολή που του απέστειλαν τα κινήματα νερού στην Ελλάδα, ανέφερε στη συνέχεια παίρνοντας το λόγο η ακτιβίστρια κ. Σπυροπούλου, ενώ στην ίδια απάντηση του Επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών θεμάτων στην Ε.Ε. τνόζεται χαρακτηριστικά ο Δημοσιος χαρακτήρας του νερού, οδηγώντας στο συμπέρασμα πως η απόφαση για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ είναι καθαρά απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης...
Ο αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού στη χώρα μας δεν είναι ένας αγώνας χαμένος, αφού όπου στην Ευρώπη οι λαοί διεκδίκησαν την παραμονή του νερού ως Δημόσιο αγαθό, το πέτυχαν, σταματώντας τις βλέψεις των κερδοσκόπων.
Στην Ολλανδία, είναι νομοθετημένη από το 2004 η κατάργηση της διαχείρησης του νερού από ιδιώτες, ενώ στην Ιταλία, σε δημοψήφισμα που έγινε το 2011, το 98% είπε όχι στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα επιτυχημένου αγώνα αποτελεί το Παρίσι, έδρα των μεγαλυτέρων πολυεθνικών διαχέιρησης νερού, καθώς και σε άλλες γαλλικέ πόλεις όπως η Τουλούζ και η Λυών, το νερό πέρασε και πάλι στα χέρια του Δημοσίου μετά από τις τραγικές επιπτώσεις στην ποιότητα του την περίοδο που ήταν ιδιωτικοποιημένο. Στα χέρια όμως του Δημοσίου πέρασε το νερό και στο Βερολίνο, τη "Μέκκα" του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη και μοναδική ευρωπαϊκή πόλη που ήταν στα χέρια ιδιωτών σε ποσοστό 100%.    

Η έκθεση φωτογραφίας είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας...

Στην Ελλάδα  η προσπάθεια αποτροπής της ιδιωτικοποίησης του νερού ξεκίνησε το 2012, και η προσπάθεια ενημέρωσης εξελίσεται σε δύο μέτωπα, ανέφερε συνεχίζοντας η κ. Σπυροπούλου, ένα ευρωπαϊκό γιατί το ζήτημα θεωρείται πανευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στο κομμάτι αυτό δεν επαρκεί η έκδοση ψηφισμάτων από τους Δήμους αλλά είναι αναγκαίες αποτελεσματικές κινήσεις όπως η διενέργεια δημοψηφισμάτων.
Η διεθνής εμπειρία λέει πως όπου οι πολίτες ήταν αποφασισμένοι να κρατήσουν το δημόσιο χαρακτήρα του νερού το πέτυχαν, συνέχισε η κ. Σπυροπούλου, ενώ έκλεισε την ομιλία της με τη χαρακτηριστική φράση πως εαν δε διεκδικήσουμε, τίποτα δεν πρόκειται να μας χαριστεί...

Η Ε.ΥΔ.Α.Π. όλο αυτό τον καιρό ήταν δημόσια. Ήταν όμως και κοινωφελής;

Όλες οι κινήσεις των Κυβερνήσεων της χώρας μέχρι τώρα, ήταν προς όφελος των μεγαλοεργολάβων, ανέφερε ο κ. Τσόκαλης στη συνέχεια παίρνοντας τη σκυτάλη. Κάθε κόμμα που έπαιρνε ως τώρα την εξουσία, συμπεριφερόταν λες και η Ε.ΥΔ.ΑΠ. ήταν δικιά του, μετατρέποντας την σε μια δεξαμενή απορρόφησης ρουσφετιών και εξυπηρετήσεων σε ημετέρους... Υποβαθμίτηκε ο δημόσιος χαρακτήρας της Ε.ΥΔ.Α.Π. με την ανάθεση σε εργολάβους όλων των έργων υποδομής, ενώ χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου λειτουργίας των Διοιηκήσεων της Εταιρείας είναι η περίπτωση του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων Ψυττάλειας, όπου η διαχέιριση της παραχωρήθηκε στον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από τα πάντα στη χώρα μας, τον κ. Μπόμπολα...
Τη στιγμή που η Εταιρεία κόβει το νερό σε ανθρώπους που αδυνατούν να πληρώσουν το λογαριασμό τους, μειώνει το τιμολόγιο κατά 50% στα "Ελληνικά Πετρέλαια" του κ. Λάτση, αποδυκνείοντας έμπρακτα ποια συμφέροντα εξυπηρετεί. Το ΣΕΚΕ-Σ έχει προτείνει εδώ και καιρό τη δημιουργία Ταμείου Αλληλεγγύης στα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα, με πόρους που θα προέρχονται από τα πρόστιμα που θα έπρεπε να επιβάλλονται σε βιομηχανίες που ρυπαίνουν, κάτι που η Κυβέρνηση αρνείται να πράξει, συνέχισε ο εκπρόσωπος του ΣΕΚΕ-Σ.
Η Κυβέρνηση, με αφορμή το μνημόνιο, πάει να μας στερήσει το αυτονόητο, το ν' ανοίγουμε τη βρύση και να πίνουμε νερό, είπε κλείνοντας την πολύ όμορφη εκδήλωση ο κ. Τσόκαλης

Ακολουθεί ηχητικό με τις ομιλίες όλων των εισηγητών:

"ΝΕΡΟ, ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ" 28/11/2013, doc4life by Sman_ on Mixcloud